Train jij paarden en heb je een eigen trainingsstal? Dan komt de volgende situatie jou vast bekend voor. Je ziet dat een trainingspaard van een klant ernstige koliekachtige verschijnselen vertoont. Je probeert de eigenaar van het paard te bereiken, maar die neemt zijn telefoon niet op. Zonder twijfel onderneem je vervolgens actie en je belt met spoed een dierenarts. En gelukkig met succes: het paard knapt op!
Maar… vervolgens weigert de klant om de dierenartsrekening te betalen. Want, het viel vast allemaal wel mee met die koliekverschijnselen. En uiteindelijk kun jij als trainingsstal dus de dierenartsrekening van andermans paard betalen. Daar sta je dan met je goede gedrag. Herkenbaar? Wij geven jou tips én advies om dit soort situaties te voorkomen.
Normaal gesproken bindt een “rechtshandeling” alleen de partijen die betrokken zijn. Sluiten persoon X en Y samen een overeenkomst? Bijvoorbeeld om een paard met koliekklachten te behandelen? Dan geldt die overeenkomst als hoofdregel alleen tussen persoon X en Y, en dus niet ook voor bijvoorbeeld persoon Z. Dus: schakel jij als trainingsstal een dierenarts in voor een noodgeval bij andermans paard? Dan geldt als hoofdregel dat er inderdaad alleen een overeenkomst tot stand is gekomen tussen jou als trainingsstal en de dierenarts. Ook als het om andermans paard gaat. De dierenarts kan de trainingsstal dus inderdaad terecht aanspreken op betaling van de dierenartsrekening. Maar, een hoofdregel is niet voor niets een hoofdregel. Gelukkig zijn er ook uitzonderingen op de hoofdregel. En over een belangrijke uitzondering vertellen wij jou graag meer.
Zo’n uitzondering is namelijk het juridische begrip “zaakwaarneming”. Zaakwaarneming houdt kort gezegd in dat iemand ongevraagd de belangen van iemand anders behartigt. En vloeien daar kosten uit voort? Dan dient die ander deze kosten aan de “zaakwaarnemer” te vergoeden. Dus: schakel jij als trainingsstal met spoed een dierenarts of hoefsmid in voor een noodgeval bij andermans paard? Dan doe je dat in principe natuurlijk ongevraagd. Bij spoed is er bovendien vaak geen tijd om met de eigenaar te overleggen. Laat staan dat je de eigenaar überhaupt zo snel kunt bereiken. De dierenartsrekening die je vervolgens als trainingsstal gepresenteerd krijgt, zijn dan kosten die je vanuit de “zaakwaarneming” dus bij de eigenaar van het paard in rekening kunt én mag brengen.
Kortom, juridisch zijn er wel degelijk mogelijkheden om de kosten van de dierenarts of hoefsmid bij de eigenaar van het paard te claimen. Maar: voorkomen is natuurlijk beter dan genezen. Zorg daarom dat je hierover vooraf duidelijke afspraken maakt met jouw klanten in een trainingsovereenkomst. Bijvoorbeeld dat jij als trainingsstal inderdaad zonder voorkennis van de klant een dierenarts en/of hoefsmid mag inschakelen en de kosten daarvan voor rekening van de eigenaar van het paard komen.
En uiteraard kun je in een trainingsovereenkomst veel meer afspreken. Wat dacht je van afspraken over betaling en de verschuldigdheid van een waarborgsom? Of richtlijnen voor voer/verzorging, aansprakelijkheid en de verdeling van prijzengeld en deelname aan wedstrijden/keuringen? Een passende trainingsovereenkomst maken we samen. Wil jij je risico’s afdekken? Neem dan contact met ons op info@felix.nl of kijk eens op onze pagina voor hippische contracten.