Samen met Parzival maakte Adelinde Cornelissen (42) in korte tijd een opmars richting de top. Vele prijzen werden gewonnen, waaronder Olympisch zilver in Londen. Inmiddels is Parzival met zijn welverdiende pensioen. Hoewel dat wennen was voor de dressuuramazone uit Nijkerk, ging de knop ook snel om. ‘Paarden opleiden en doorontwikkelen is mijn passie en daar ligt de focus. De onderneming er omheen is mij eigenlijk overkomen. Ondersteuning door de juiste mensen met hetzelfde doel als jij is daarom erg belangrijk.’
Waar je bij Adelinde en Parzival vooral denkt aan de zilveren medaille op de Olympische Spelen in Londen, ziet zij zelf het jaar van de Spelen van Hongkong als startpunt. ‘Voor mij begon het eigenlijk toen echt. Ik reed nog maar net Grand Prix en had nog maar vier buitenlandse wedstrijden gereden met Parzival. Dat ik als reserve mee mocht naar de Spelen was voor mij een hele mooie ervaring’, vertelt Adelinde.
‘Alles om de Olympische Spelen heen is zo anders. Meer media-aandacht vooral. Want je kunt hartstikke goed rijden, maar als je afgeleid wordt door de hype die de Spelen met zich brengt, heb je er niks aan.’ De ervaring die ze daar als reserve opdeed is voor haar dan ook waardevol geweest. ‘Er komt veel op je af. Daarnaast was ik ook “nieuw”. Vlak daarvoor hadden we goed gepresteerd in Aken. Dat valt dan op en daardoor kreeg ik opeens aandacht. Dat moet je wel leren een plek te geven. Maar als ik de ring inrijdt ben ik bezig met het paard. Ik zie dan niet eens wie er aan de kant staan.’
Datzelfde jaar was ook een start voor haar als ondernemer. ‘Ik stond voor de klas als docent Engels. Maar toen Hongkong kwam is de knop omgegaan: geen docent meer, maar richten op de paardensport. Mijn werk op school was gewoonweg niet meer te combineren.’ Al snel volgde daardoor haar bedrijf binnen de hippische sector. ‘Eerlijk gezegd? Eigenlijk is het me gewoonweg overkomen. Een bedrijf beginnen is nooit een gekoesterde wens van mij geweest. Ik was docent en oefende graag mijn sport paardrijden uit.’
Met de start als ondernemer kwamen ook andere praktische zaken om de hoek kijken. ‘Ik had er nooit over nagedacht: inkomsten en uitgaven stipt bijhouden, bonnetjes moeten verzamelen.. In mijn hoofd is het nooit echt een besef geweest: nu heb ik een bedrijf, nu moet ik dit en dit regelen. Het is eigenlijk telkens een vervolg geweest op een uit de hand gelopen hobby. Rijden.’
En dat rijden leverde resultaten op. ‘Parzival is een heerlijk paard. Hij laat je nooit zitten.’ De prijzen bleven dan ook niet uit voor de combinatie. Nederlands kampioen, Europees kampioen, winnaar van meerdere Wereldbekerfinales en natuurlijk Olympisch zilver. ‘Londen vond ik vanwege het zilver natuurlijk de leukste Spelen. Ik houd graag de controle over de situatie en bereid mij tot in de puntjes voor. Met de ervaring die ik had opgedaan in Hongkong vielen steeds meer puzzelstukjes in elkaar. Uiteindelijk is topsport ook alle laatste halve procentjes meenemen. Hoe meer je in de hand hebt, hoe beter de prestatie.’
Waar de sport steeds professioneler werd, gebeurde dat ook met haar onderneming. Ze begon met vijf paarden in een privéstal. ‘Als ik een factuurtje moest sturen, dan zei ik tegen mijn broer: help me eens. Hij regelde dat dan.’ Maar toen haar onderneming groeide, wilde ze het beter organiseren. ‘Als het groter wordt, moet je wel. Hoe kan het beter? Waar heb ik ondersteuning in nodig? Dus eigenlijk net als de ‘rijerij’. Ook daar moet alles eromheen kloppen: trainer, hoefsmid, dierenarts, fysiotherapeut.. Dat moeten de juiste mensen zijn met hetzelfde doel. En dat wilde ik ook voor mijn bedrijf.’ Waar voorheen haar broer op boekhoudkundig vlak hielp, heeft ze inmiddels een medewerker die haar dat uit handen neemt.
Daarnaast heeft ze welbewust de keuze gemaakt om samen te werken met Felix Hippisch. ‘Richelle is secuur. Dat vind ik prettig. Om het verder te professionaliseren en ook specialistische kennis te raadplegen, werken we samen met bijvoorbeeld de accountants en fiscaal adviseurs van Felix.’ En daarmee heeft Adelinde ook haar team van specialisten rondom haar onderneming verzameld. ‘Maar daarmee houdt het vergelijk tussen mij als topsporter en mij als ondernemer wel op, hoor!’ Reageert ze lachend. ‘Rijden is mijn passie. Cijfertjes? Daarvoor neem ik me de tijd niet voor. En daarom heb ik er ook goede mensen voor nodig.’
De vraag die al snel opkomt is: wat is goed? En hoe kun je dat als ondernemer beoordelen; juist ook als je zelf niet van de cijfers en financiën bent. ‘We hebben bewust gekozen voor Felix Hippisch, als branchegespecialiseerde accountants en juristen. Jos (Felix) is bekend voor mij. Dat maakt de communicatie veel makkelijker. De lijntjes met Jos en zijn team zijn kort.’ Daarnaast geeft ze aan dat het ook een kwestie van vertrouwen is. Alhoewel dat voor iemand die graag zelf de controle houdt best lastig is. ‘Je móet wel loslaten omdat je er geen verstand van hebt. Dit werkt makkelijker als je mensen kent. Zoals ik dus heb met Jos. En de meerwaarde ervaar ik. Het is bijvoorbeeld superfijn dat ze met je meedenken. Zelf met suggesties komen, waar wij binnen het bedrijf niet aan hebben gedacht. Ik wist niet wat er mogelijk was. Maar als Jos je daar dan op wijst, geeft dat rust en vertrouwen.’
En dat vertrouwen werd niet beschaamd. “Vaak zit het in ogenschijnlijk kleine dingen, zoals de btw-margeregeling of de optimalisatie van investeringen. Omdat ze mijn situatie door en door kennen, leverde me dit behoorlijke financiële voordelen op. Zoals dat ook gold voor de loonadministratie. Ik had nog nooit van WKR gehoord. Snapte niet hoe het in elkaar zat en had ook niet de tijd om me erin te verdiepen. Felix nam het met ons door en van ons over. Hoeveel geld me dat wel niet bespaarde! Daar word ik heel vrolijk van.”
Adelinde ervaart dat een goede organisatie van bedrijfsprocessen zich uitbetaald in welke situatie dan ook. “Het voordeel bij Felix Hippisch is dat zij heel ver zijn in het digitaliseren van financiële en personeelsadministratie. Onder andere de facturatie werd zo een fluitje van een cent. We kunnen zelf overal en op elk moment inloggen, dossiers inzien en uploaden. Zeker in het geval van debiteurenbeheer werkt dat zo makkelijk!” Maar het allergrootste voordeel van de digitalisering is voor Cornelissen toch wel het inzicht en overzicht dat ze nu heeft op haar administratie. “Ze splitsten mijn zakelijke activiteiten op in deelgebieden. Daardoor zie ik nu per bedrijfsonderdeel real-time wat het rendement is en waar ik nog kan optimaliseren. Hierdoor kunnen we doelgerichter te werk gaan.”
Bij Cornelissen is de blik dan ook volop gericht op de toekomst. ‘De herinneringen aan Parzival blijven. Het is ook fijn dat hij nog steeds bij ons in de wei staat. Hij is het paard waarmee ik die successen heb geboekt. Als hij dan opeens met pensioen gaat; dat is gek. En natuurlijk bereid je je daarop voor. Je hebt paarden op stal, die je opleidt. Maar komen uit die paarden en veulentjes ook een topper? Dat is best een ding.’ Toch ligt juist daar haar passie: het opleiden van paarden en ontwikkelen van talent. ‘Governor rijd ik vanaf dat hij zadelmak is en afgelopen jaar reden we in de Grand Prix, het hoogst haalbare. Dit is natuurlijk super leuk! En Fleau de Baian: ja, als volle broer van Parzival herken ik veel in hem. Je gaat toch vergelijken. Dat je dan ook merkt dat Fleau dingen teruggeeft zoals Parzival dat ook deed, vind ik leuk.’
En hoe ziet Adelinde haar toekomst als ondernemer? ‘Goede vraag! Laat ik het zo zeggen: ik wil er geen zorgen over hebben. De reden dat ik opsta elke ochtend is voor die paarden. Vroeg eruit, paarden voeren.. dat is het mooiste moment van de dag. Het bedrijf moet gewoon goed geregeld zijn en lopen. Met de ondersteuning van Felix lig ik daar niet wakker van!’