Billijke vergoeding wegens niet verlengen van een (tijdelijk) arbeidscontract?!

Een arbeidscontract voor bepaalde tijd eindigt automatisch op de einddatum. Een werkgever is in principe niet verplicht om het contract van zo’n werknemer te verlengen. Toch is er recent rechtspraak gepubliceerd waar het niet verlengen van het arbeidscontract de werkgever duur kwam te staan. Een samenvatting:

Casus

Werknemer werkt bij een zorginstelling en heeft drie arbeidscontracten voor bepaalde tijd gehad. Op een gegeven moment raakt werknemer arbeidsongeschikt in verband met schildklier problemen. De re-integratie bij werkgever verliep nogal moeizaam. Dit had te maken met een eerdere hersenbloeding (en daaruit ontstaan hersenletsel) waardoor het lastig was de schildklierproblemen goed te behandelen.

Werkgever laat de werknemer aan het einde van haar laatste tijdelijke arbeidscontract weten dat ze geen vast contract krijgt. Het dienstverband wordt dus niet verder verlengd. De werkgever gaf daarvoor als reden dat de werknemer niet goed functioneerde en gebrekkig communiceerde tijdens haar arbeidsongeschiktheid & re-integratie. Het beleid binnen de zorginstelling is echter dat werknemers een arbeidscontract voor onbepaalde tijd krijgen vanwege het personeelstekort in de zorg.

Naar de rechter

De werknemer stapt uiteindelijk naar de rechter en vraagt om een billijke vergoeding van ca. € 83.000, omdat de werkgever ernstig verwijtbaar zou hebben gehandeld door haar – vanwege haar handicap/chronische ziekte – geen vast dienstverband aan te bieden. Werkgever zou daarmee verboden onderscheid gemaakt hebben op grond van handicap/chronische ziekte.

Uitspraak

De rechtbank stelt voorop dat sprake is van niet-aangeboren hersenletsel wat de behandeling van de schildklierproblemen vermoeilijkt. Daarmee is volgens de rechtbank sprake van een handicap / chronische ziekte in de zin van de Wet gelijke behandeling.

De rechtbank oordeelt vervolgens dat de gebrekkige communicatie van de werknemer 1-op-1 verband hield met de handicap/chronische ziekte. Doordat de werkgever dit onder meer had aangevoerd als reden voor niet-verlengen, is het besluit tot niet-verlengen dus (mede) gegrond op een verboden onderscheid naar handicap/chronische ziekte.

Verder is de rechtbank van oordeel dat de werkgever haar dossier omtrent het zogenaamde disfunctioneren niet op orde had. Dat verweer kon de werkgever dus ook niet baten. Al met al heeft werkgever discriminatoir gehandeld en moet zij aan de werknemer een billijke vergoeding van ruim € 20.000,- betalen + de proceskosten.

Waarschuwing voor jou als ondernemer

Les voor de praktijk: hoewel je als werkgever in principe ‘vrij’ bent om een tijdelijk arbeidscontract niet te verlengen, dien je er wel acht op te slaan dat je geen verboden onderscheid maakt. Denk aan situaties van ziekte of zwangerschap. Juridisch advies nodig op personeelsgebied? Neem gerust contact met ons op!